Artroskopia stawu łokciowego, podobnie jak inne tego rodzaju zabiegi, pozwala na działanie precyzyjnie tam, gdzie dochodzi do niepokojących objawów. By przeprowadzić zabieg, potrzebne są jedynie dwa malutkie otwory, o wymiarach około 5-8 mm każdy. Artroskopię łokcia przeprowadza się w znieczuleniu splotowym, co oznacza, że znieczulona jest tylko poddawana operacji kończyna. Dzięki temu, że zabieg jest mało inwazyjny i przeprowadzany sprawnie, artroskopia stawu łokciowego nie wymaga długiej hospitalizacji – pacjenci bardzo często są wypisywani do domu w dniu wykonywania zabiegu.

Wskazania do przeprowadzenia artroskopii łokcia

Poddanie się zabiegowi artroskopii łokcia należy rozważyć szczególnie w poniższych przypadkach:

  • występowanie ciała wolnego w obrębie stawu łokciowego – ciała wolne to ułamki kości oraz fragmenty materiału chrzęstnego, które uwolniły się w wyniku przebytego urazu. Ich wpływ na mechanikę łokcia może być bardzo szkodliwy – nie tylko wywołują ból i utrudniają poruszanie łokciem, ale też przyspieszają niszczenie stawu;
  • występowanie blizn i zrostów w obrębie stawu łokciowego – blizny i zrosty są zazwyczaj pozostałością przebytych urazów oraz krwawień do wnętrza stawu.
  • obecność osteofitów, czyli narośli kostnych – osteofity powstają w wyniku przewlekłych obciążeń łokcia. Tego typu zmiany zwyrodnieniowe dotykają między innymi sportowców, czego dobrymi przykładami są patologie takie jak tzw. „łokieć miotacza”, „łokieć golfisty” czy „łokieć tenisisty”.
  •  konieczność usunięcia przerośniętej błony maziowej, która uległa przemianom zapalnym w wyniku przewlekłych chorób reumatycznych.

Zabieg artroskopii łokcia przeprowadza się także w leczeniu złamań w obrębie stawu infekcji śródstawia.

Pacjent po artroskopii łokcia

Osobom po zabiegu artroskopii łokcia umieszcza się rękę w temblaku. Poza niedogodnością związaną z unieruchomioną kończyną, pacjent porusza się samodzielnie.

Po tym zabiegu, podobnie jak po artroskopii stawu skokowego, należy ściśle przestrzegać zaleceń lekarza – realizować przepisane recepty, zmieniać opatrunki i przyjmować leki zgodnie z zaleceniami. Po zabiegu artroskopowym konieczna jest rehabilitacja operowanej kończyny. Fizjoterapuetua dobiera ćwiczenia pomagające wzmocnić i rozciągnąć mięśnie, zwiększyć zakres ruchomości stawów, ale przede wszystkim wrócić do sprawności sprzed kontuzji.